اصحاب یمین

سینه ام چون دل گنجشک به درد امده است

رد پای سیه چشم حزین است دلم

شاه بانوی خیالات غریب

کودکی های مرا چون گل سرخ

نا گهان پژمرده 

وبه یغما برده

اه بغض الودم

چک چک اشک شقایق شده است

گریه ام ،تابلوی احساس حقایق شده است

برقی از صاعقه ها میبارد

بر درخت احساس ،در غروب امید

دل خوش از نغمه یک مرغ حسودم امروز

بنواز ای بلبل ،گل به رقص امده است

شاهد م برهمه اندوه درون گل سرخ

دست بر دامن گلبرگ و چمن

جویباری از اشک

 روی گلبرگ سکوتم بارید

کوله بارم خالییست

و من

اینبار به دار ارزو

اویزم

و من این بار به دار ارزو اویزم

                                                                                           دلنوشته خودم